book1100.123blog.ir book1100.123blog.ir .

book1100.123blog.ir

انواع ایمپلنت دندان

در فک قرار می‌گیرد. این نوع دسته بندی ایمپلنت‌های دندانی که از انواع ایمپلنت‌های استخوانی هستند، به شرح زیر است:

 


ایمپلنت اندواستیل ( داخل استخوانی)

ایمپلنت‌های اندوستیل رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند و مستقیماً روی استخوان فک قرار می‌گیرند و جایگزینی برای پروتزهای دائمی یا بریج هستند. اگر فقط نیاز به تعویض یک دندان دارید، این روش برای شما بسیار کاربردی است.

 


ایمپلنت اندوستیل یا داخل استخوانی به شکل یک استوانه است که از دو پیچ و یک اباتمنت تشکیل شده است که در بالای تاج دندان بسته می‌شود.

سطح این نوع ایمپلنت ممکن است دارای سطوح یا تیغه های صاف باشد.

ایمپلنت‌های اندوستیل از تیتانیوم، زیرکونیوم یا سرامیک ساخته شده است.

این نوع ایمپلنت‌ها شامل ایمپلنت پیچی شکل، تیغه‌ای و عرضی هستند.

جراحی فک برای کاشت این نوع ایمپلنت در مطب دندانپزشکی با بی حسی انجام می‌شود. بدین صورت که با استفاده از دریل دندانپزشکی، ایمپلنت اندواستیل در استخوان فک فرو می‌رود.

 


 

 


انواع ایمپلنت دندان

ایمپلنت ساب پریو استیل (روی استخونی)

یک نوع دیگر از انواع ایمپلنت دندان، ایمپلنت های ساب پریواستیل هستند که از فلز ساخته می‌شوند و در زیر بافت لثه و روی استخوان فک بسته قرار می‌گیرند.

 


قاب فلزی این نوع ایمپلنت از مولیبدن، کروم یا کبالت ساخته شده است و پس از مرحله اول کاشت با التیام لثه، به آن متصل می‌شود.

اگر چه امروزه استفاده از این روش متداول نیست، اما اگر نمی توانید از دندان مصنوعی استفاده کنید یا تراکم استخوان فک شما پایین است، می‌توانید از این روش برای جایگزینی چندین دندان از دست رفته در یک ناحیه استفاده کنید.

ایمپلنت زایگوماتیک

این نوع ایمپلنت در استخوان زایگوماتیک گونه گذاشته می‌شود و در مواردی کاربرد دارد که فک دارای فضای کافی برای کاشت ایمپلنت نباشد. این روش ایمپلنت متداول نیست و تنها در موارد خاص استفاده می‌شود.

 


انواع ایمپلنت دندانی براساس مراحل کاشت

تعیین مراحل کاشت ایمپلنت با معاینه بیمار مشخص می‌شود. به‌طور کلی انواع روش‌های کاشت ایمپلنت‌های دندانی که دندانپزشکان برای ارائه به بیماران انتخاب می‌کنند در اینجا آورده شده است:

 


ایمپلنت‌های دندانی تک مرحله‌ای

این مدل از انواع ایمپلنت شامل قرار دادن فیکسچر ایمپلنت بلندتری در فک و لثه است. به‌طوری که قسمت بالایی ایمپلنت نمایان شود. این نوع ایمپلنت به ما این امکان را می‌دهد که پس از چندین ماه بهبودی مجدد به پزشک مراجعه کرده و اباتمنت را درست روی ایمپلنت قرار دهیم بدون اینکه مجبور باشیم دوباره ایمپلنت دندان را با جراحی نمایان کنیم. در مواردی نیز تمام مراحل کاشت ایمپلنت در یک روز انجام می‌شود. به این ترتیب با قرار دادن فیکسچر در فک، تاج دندان و پروتز روی آن قرار می‌گیرند.

 


ایمپلنت های دندانی دو مرحله ای

ایمپلنت دو مرحله‌ای مدل دیگری از انواع ایمپلنت دندان است. که این نوع ایمپلنت نیاز به دو مرحله جراحی برای قرار دادن فیکسچر در استخوان فک دارد. در مرحله اول با جراحی لثه را شکافه و فیکسچر در آن قرار می‌گیرد. با گذشت 2-4 ماه فک برای جراحی دوم آماده می‌شود. در نهایت پس از گذشت چند ماه از بهبودی دهان، مجدداً یک جراحی دیگر برای قرار گرفتن تاج ایپملنت روی فیکسچر انجام می‌شود.

 


تفاوت انواع ایمپلنت تک مرحله و دو مرحله

تفاوتتفاوت انواع ایمپلنت دو مرحله‌ای و تک مرحله‌ای در موقعیت قرار گیری فیکسچر دندان است.

 


در ایمپلنت تک مرحله‌ای فیکسچر در داخل لثه و تاج آن در بیرون از لثه است.

در ایمپلنت دو مرحله‌ای فیکسچر به طور کامل در لثه قرار گرفته و پس از سپری شدن دوره نقاهت، با انجام جراحی تاج دندان روی ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرد.

انواع ایمپلنت دندان براساس اندازه

انواع ایمپلنت دندانی براساس سایز در سه گروه زیر دسته بندی می‌شوند:

 


ایمپلنت استاندارد

کاربردی‌ترین مدل از انواع ایمپلنت، ایمپلنت‌های استاندارد هستند. این نوع ایمپلنت با اندازه 3.5 تا 4.5 میلی‌ ‌متراست. معمولا برای دندان‌های جلویی استفاده می‌شوند.

 


مینی ایمپلنت دندانی

مینی ایمپلنت‌های دندان دارای یک پایه تیتانیومی با یک توپ، سوکت و یک حلقه لاستیکی در انتهای آن هستند. مینی ایمپلنت دندان شامل اباتمنت نمی‌شود بنابراین تعداد مراحل کاشت ایمپلنت را کاهش می‌دهد. یکی از مزایای مینی ایمپلنت‌های دندانی این است که زمان ترمیم کمتری نیاز دارند.

 


ایمپلنت پهن

ایمپلنت‌های پهن بزرگ‌تر از ایمپلنت‌های استاندارد هستند و دارای قطری در حدود 4.5 میلی‌متر تا 6 میلی‌متر هستند. ایمپلنت های پهن گاهی اوقات برای ایمپلنت‌های دندانی که در پشت دهان قرار می گیرند استفاده می‌شود، زیرا این دندان‌ها بزرگتر هستند و ریشه های گسترده‌تری نسبت به دندان های جلویی دارند.

انواع ایمپلنت دندان براساس شکل ظاهری

انواع ایمپلنت دندانی براساس شکل ظاهری به 3 گروه زیر تقسیم بندی می‌شوند:

 


ایمپلنت استوانه‌ای

ایمپلنت مخروطی

ایمپلنت صاف

انواع ایمپلنت دندان براساس ماده سازنده

در چند سال اخیر تقریباً تمام انواع ایمپلنت دندانی از یک ماده به نام تیتانیوم مشتق می‌شدند. اما با پیشرفت تکنولوژی، امروزه ایمپلنت‌های دندانی بیشتری از مواد مختلف ایمپلنت دندان ساخته می‌شوند.

 


ترجیحاً مواد ایمپلنت دندان باید زیست سازگار باشند. آنها همچنین باید در برابر خوردگی و شکستگی مقاوم باشند.

مواد ایمپلنت دندانی می‌تواند از جنس تیتانیوم یا زیرکونیوم باشد.

مواد ایمپلنت دندانی همچنین باید محکم و مقاوم باشند.

استحکام مواد ایمپلنت دندان و طراحی آن باید با ویژگی‌های فیزیکی آن سازگار باشد.

بهترین نوع ایمپلنت از نظر مواد که امروزه در ساخت ایمپلنت دندان استفاده می‌شود، عبارتند از:

 


تیتانیوم

فلز تیتانیوم به عنوان رایج‌ترین نوع مواد ایمپلنت دندان در نظر گرفته می‌شود. ویژگی برجسته تیتانیوم در سال 1950 کشف شد. در این مدت، یافته‌ها نشان می‌دهد که ایمپلنت‌های ساخته شده از فلز تیتانیوم به استخوان اجازه رشد به صورت اصولی را می‌دهند. یعنی وقتی در تماس با استخوان قرار گیرد و مختل نمی‌شود و  استخوان در کنار این ماده رشد خواهد کرد. این به نوبه خود باعث ایجاد یک وابستگی دائمی می شود.

 


 از زمان این کشف، مواد کاشت دندان تیتانیوم بیشترین تقاضای ایمپلنت را داشتند. این نتایج طولانی مدت را ارائه می دهد و هزینه آن بسیار مناسب است. این یکی از بهترین مواد کاشت برای انواع ایمپلنت در تمام دوران ها باقی مانده است.

 


زیرکونیا

برخلاف تیتانیوم، زیرکونیا یک ماده جدید است که اخیرا برای ساخت ایمپلنت‌های دندانی مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده به عنوان جدیدترین ماده برای ساخت مواد ایمپلنت دندانی در آینده در نظر گرفته می‌شود. مواد ایمپلنت دندانی زیرکونیا در اوایل دهه 1990 کاربرد کامل با اباتمنت داشتند. اما در این مدت، مواد کاشت تیتانیوم هنوز در اولویت بوده است.

انواع ایمپلنت دندان براساس نوع اتصال

قطعه‌ای به نام اباتمنت به عنوان واسطه میان سر ایمپلنت و روکش دندان قرار می‌گیرد. وظیفه اباتمنت نگهداری تاج دندان است. انواع نحوه نحوه اتصال سر ایمپلنت به قطعه اباتمنت به شرح زیر است.

 


اتصال شش ضلعی داخلی (اتصال نری)

اتصال شش ضلعی خارجی (اتصال نری)

اتصال هشت ضلعی داخلی ( اتصال مادگی)

در هر یک از روش‌های فوق برای اتصال ایمپلنت به اباتمنت با توجه به شش ضلعی یا هشت ضلعی بودن ایمپلنت، اباتمنت با سر ایمپلنت فیکس شده و در هم پیچ می‌شوند.

 


https://mikhakdental.com/


برچسب: ،
امتیاز:
 
بازدید:

+ نوشته شده: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ساعت: ۰۸:۲۱:۲۳ توسط:امیر زرینی موضوع: نظرات (0)